.*.Dag klein ukkie...vaarwel.*.

De meesten van jullie wisten dat ik zwanger was en helaas heb ik een miskraam gehad.
Het was een harde klap in mijn gezicht toen ik hoorde dat het niet goed was met het vruchtje.
Het zou 8 weken zijn geworden en daarna groeide het niet meer...geen hartactie.
Ik zal niet in details treden omdat ik dit heel persoonlijk vindt en het valt me nog zwaar.
Het was een pijnlijke en gevaarlijke miskraam, ik verloor veel bloed en moest naar de 1e hulp.
Ben nu nog aan het herstellen (psychisch en lichamelijk).
Ik heb helaas dit klein wondertje niet mogen hebben.
Ondanks dat je zo klein was heb ik met heel mijn ziel van je gehouden! Je was een deel van mij...van ons...ik droomde al van je in mijn armen liggend..slapend....maar nee...tis bij een droom gebleven.

We hebben goede moed en hopen dat 2007 ons het geluk komt brengen waar we zo naar verlangen.

p.s.
Ik probeer zsm weer al jullie verzoekjes/reacties te beantwoorden.
Geef me nog even de tijd.

Liefs Helena
xxx